بیماری کولیت زخمی که باعث التهاب روده بزرگ می‌شود، وظیفه جداسازی مواد غذایی از مواد هضم نشده را دارد. دفع پسماندها نیز بر عهده روده بزرگ است. این بیماری می‌تواند باعث ایجاد مشکلات متعددی در بیمار شود. به شما توصیه می‌کنیم که برای کسب اطلاعات درباره بیماری کولیت زخمی و راه‌های مقابله با آن، با ما همراه ما باشید.

علائم بیماری کولیت زخمی

علائم بیماری کولیت زخمی به شرح زیر است:

1. احساس درد در قسمت پایین و سمت چپ شکم، که تقریباً همه بیماران مبتلا به کولیت زخمی آن را تجربه می‌کنند. در برخی موارد، این درد همراه با خونریزی از بخش رکتوم به هنگام اجابت مزاج نیز می‌باشد.
2. دردهای شدید در ناحیه شکمی که با حرکت روده همراه است.
3. احساس نیاز شدید و فوری به مدفوع.
4. احساس دفع ناقص مدفوع.
5. دفع مقادیری از خون یا مخاط چرکی به همراه مدفوع.
6. خونریزی از ناحیه مقعد همراه با سوزش.
7. اجابت مزاج مکرر به صورت مدفوع شل

علل ایجاد کولیت زخمی

علل ایجاد کولیت زخمی به شرح زیر است :

1. ضعف سیستم ایمنی بدن: ضعف سیستم ایمنی بدن می‌تواند به آسیب روده بزرگ و ایجاد بیماری کولیت زخمی منجر شود.
2. بیش فعالی سیستم ایمنی: در بیش فعالی، سیستم ایمنی به طور نادرست تحریک شده و به لایه داخلی روده بزرگ حمله می‌کند، منجر به التهاب و ایجاد زخم در روده می‌شود.
3. ژنتیک: برخی از مطالعات نشان داده است که بیماری کولیت زخمی در برخی افراد بیشتر ارتباطی با عوامل ژنتیکی و ارثی دارد.
4. عوامل محیطی: شرایط محیطی مانند رژیم غذایی ناسالم، مصرف برخی داروها (مانند داروهای ضد التهابی، ضد بارداری و آنتی‌بیوتیک‌ها) می‌توانند خطر ابتلا به بیماری کولیت زخمی را افزایش دهند.
5. خود ایمنی: در بیماری کولیت زخمی، سیستم ایمنی بدن به طور غلط به بافت‌های سالم حمله کرده و عارضه‌های خود ایمنی را علیه بافت‌های روده ترشح می‌کند، منجر به التهاب و بیماری می‌شود.

روش های تشخیص کولیت زخمی

روش‌های تشخیص کولیت زخمی عبارتند از :

بررسی تاریخچه بیماری

پزشک ممکن است از شما درباره علائم، نشانه‌ها و تاریخچه بیماریتان بپرسد تا تشخیص دقیق‌تری برای کولیت زخمی بگذارد.

آزمایش خون

آزمایش خون می‌تواند نشان دهنده وجود التهاب در بدن باشد. معمولاً سطوح بالا از پروتئین C-reaktive (CRP) و سیتوکین‌ها مانند آی‌ال-6 و آی‌ال-8 در بیماران مبتلا به کولیت زخمی مشاهده می‌شود.

آندوسکوپی

در آندوسکوپی، پزشک با استفاده از یک لوله باریک با یک دوربین در آن (آندوسکوپ) وارد روده شما می‌شود تا بتواند تغییرات و التهابات را در دیواره روده بررسی کند. همچنین، نمونه‌برداری از بافت روده (بیوپسی) نیز انجام می‌شود تا بافت به آزمایشگاه ارسال شود و تشخیص نهایی قرار گیرد.

سیگنوسکوپی

در این روش، پزشک با استفاده از یک لوله باریک با یک دوربین در آن (سیگنوسکوپ) وارد روده کوچکتر شما می‌شود تا بتواند تغییرات و التهابات را در این بخش از روده بررسی کند.

آنتروگرافی

در این روش، یک ماده رادیواکتیو به صورت خوراکی یا تزریقی به بدن شما می‌دهند و سپس با استفاده از تصاویر رادیوگرافی، تغییرات و التهابات در روده را مشاهده می‌کنند.

ترکیبی از این روش‌ها ممکن است برای تشخیص دقیق کولیت زخمی استفاده شود. همچنین، در صورت لزوم، پزشک ممکن است سایر آزمایش‌ها و تصویربرداری‌ها را نیز انجام دهد تا تشخیص صحیح و درمان مناسب را تعیین کند.

انواع روش های درمانی برای کولیت زخمی

برای درمان کولیت زخمی، معمولاً از یک ترکیبی از روش‌های زیر استفاده می‌شود:

داروها

• آمینوسالیسیلات‌ها (مانند سولفاسالازین) و آنتی‌بیوتیک‌ها: این دسته از داروها به عنوان درمان اولیه برای کاهش التهاب و کنترل علائم استفاده می‌شوند.
• کورتیکواستروئیدها: این داروها در صورت عدم پاسخ به آمینوسالیسیلات‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و به عنوان داروی ضدالتهاب و ایمنوساپرسان عمل می‌کنند.
• داروهای ضدالتهاب دیگر (مانند مزالامین و توفاکتینید): این دسته از داروها همچنین برای کنترل علائم و کاهش التهاب مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• مهارکننده‌های ایمنوساپرسان (مانند آزاتیوپرین و اینفلیکسیماب): این دسته از داروها به عنوان درمان‌های بیولوژیکی برای کنترل کولیت زخمی شدید استفاده می‌شوند.

تغذیه و رژیم غذایی

• رژیم غذایی با خوردن مواد غذایی آرام‌کننده برای روده (مانند موز و سوپ مرغ) و اجتناب از مواد غذایی تحریک‌کننده (مانند غذاهای حاوی چربی و ادویه‌جات) می‌تواند به کنترل علائم کمک کند.
• مکمل‌های غذایی: در برخی موارد، مکمل‌های غذایی می‌توانند برای تقویت تغذیه و جبران کمبودهای ممکن در کولیت زخمی مفید باشند.

درمان جراحی

در صورت عدم کنترل علائم با داروها و تغذیه مناسب، وقوع عوارض جدی یا تشدید بیماری، ممکن است نیاز به جراحی روده باشد. در برخی موارد، جراحی برای برداشتن بخشی از روده آسیب دیده (کولکتومی) و ایجاد استوما (اندازه‌گیری بخشی از روده به سطح پوست) لازم می‌شود.

• برای تشخیص و درمان دقیق کولیت زخمی با پزشک خود مشورت کنید. هر فرد و هر مورد بیماری ممکن است نیاز به روش‌ها و درمان‌های خاصی داشته باشد.

ارتباط بیماری کولیت زخمی با کرون

بیماری کرون و کولیت زخمی علائم مشترک زیادی دارند و در برخی موارد ممکن است علائم آنها به اشتباه با هم تفسیر شوند. با این حال، روش‌های درمان دارویی و جراحی برای این دو بیماری یکسان نیست. بنابراین، تشخیص قطعی این دو بیماری اغلب توسط متخصص گوارش با استفاده از آزمایش‌های مختلف انجام می‌شود. با این حال، در موارد نادر، آزمایش‌های اولیه ممکن است به تنهایی کافی نباشند.

بیماران مبتلا به کولیت زخمی عموماً شکایت از درد در قسمت پایین سمت چپ شکم خود دارند، در حالی که در بیماری کرون معمولاً درد در قسمت پایین سمت راست شکم احساس می‌شود.